بهترین دکتر تومور مغز و نخاع در مشهد با تیمی مجرب

تیم پزشکی متخصص و مجرب
دکتر فرهاد کرمیان بهترین جراح مغز و اعصاب در مشهد و تیم پزشکی ایشان شامل متخصصین برجسته در زمینه مغز و اعصاب هستند که با سال‌ها تجربه و دانش به روز در این حوزه آماده ارائه بهترین خدمات درمانی به بیماران می‌باشند.
تجهیزات مدرن و پیشرفته
کلینیک دکتر کرمیان با بهره‌گیری از تجهیزات پزشکی مدرن و پیشرفته توانسته است بهترین امکانات را برای تشخیص و درمان دقیق مشکلات مغز و اعصاب فراهم آورد. به‌ویژه ایشان از دستگاه نوآورانه کوزا کلاریتی (CUSA Clarity) برای درمان‌های تخصصی مغز و اعصاب استفاده می‌کند که دقت و اثربخشی درمان را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.
تشخیص دقیق
دکتر فرهاد کرمیان با استفاده از روش‌های پیشرفته و دقیق تشخیصی به بیماران کمک می‌کنند تا مشکلات مغز و اعصاب به‌سرعت شناسایی و درمان شوند. این دقت در تشخیص به معنی شروع درمان به موقع و به‌کارگیری روش‌های درمانی مؤثرتر برای هر بیمار است.
رضایت بیماران
رضایت بیماران یکی از اولویت‌های اصلی دکتر کرمیان است. دکتر و تیم‌شان با ارائه خدمات پزشکی دقیق و انسانی به‌طور مستمر تلاش کرده‌اند تا سطح بالای رضایت بیماران خود را حفظ کنند. این رضایت نه تنها در نتایج درمانی بلکه در نحوه برخورد و ارتباط با بیماران نیز مشهود است.
رزرو نوبت آنلاین و سریع
برای راحتی شما امکان رزرو نوبت آنلاین به صورت سریع و آسان فراهم شده است. برای رزرو نوبت می‌توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس مرکز 09335055155 اقدام نمایید.

سردرد: مداوم و شدید به‌ویژه در درگیری‌های داخل جمجمه که گاهی نیاز به مداخله اورژانسی دارد.
اختلالات بینایی: تاری، دوبینی یا کاهش دید ناشی از افزایش فشار در فضای جمجمه.
اختلالات حرکتی و عضلانی: ضعف، بی‌حسی، اختلال تعادل و مشکلات حرکتی که می‌تواند در ضایعات مغز یا نخاع دیده شود.
تشنج: حملات ناگهانی و تکرار شونده (بیشتر در آسیب‌های بخش مغزی).
مشکلات شناختی و رفتاری: کاهش حافظه، افت تمرکز، تغییرات شخصیتی و اضطراب.
مشکلات گفتاری: دشواری در بیان یا درک گفتار (معمولاً در آسیب‌های بخش مغزی).
تهوع و استفراغ: به‌ویژه در اثر افزایش فشار داخل جمجمه.
درد: در ناحیه گردن یا کمر (بیشتر مرتبط با درگیری نخاع).
اختلالات حسی: تغییر لامسه، بی‌حسی یا درد منتشر.
اختلال در کنترل ادرار و مدفوع: شایع‌تر در ضایعات نخاعی.
اختلالات خواب: تغییر الگوی خواب در اثر فشار بر سیستم عصبی مرکزی.

انتخاب روش جراحی بستگی به اندازه و محل تومور دارد و نیازمند تسلط جراح بر تفسیر نتایج تصویربرداری مانند MRI و CT Scan است.
کرانیوتومی (برای مغز) یا لامینوتومی/لامینکتومی (برای نخاع): در کرانیوتومی بخشی از جمجمه برداشته می‌شود و در جراحی نخاعی بخشی از استخوان‌های مهره (لامینا) برداشته می‌شود تا به تومور دسترسی پیدا شود.
جراحی بیدار: معمولاً برای تومورهای مغزی در نواحی حیاتی استفاده می‌شود و در جراحی نخاعی کمتر رایج است.
جراحی آندوسکوپی: این روش بیشتر در تومورهای مغزی قابل استفاده است ولی تکنیک‌های حداقل تهاجمی در جراحی نخاع نیز در حال توسعه است.
بیوپسی: نمونه‌ برداری از تومور برای تعیین نوع و درجه در هر دو نوع تومور مغزی و نخاعی کاربرد دارد.
میکروسرجری: استفاده از میکروسکوپ جراحی برای دقت بالاتر و حفظ بافت‌های سالم در هر دو نوع جراحی مهم است.
جراحی استریوتاکتیک روباتیک: فناوری روباتیک برای افزایش دقت در هر دو جراحی به کار می‌رود.
فناوری‌های مکمل:
سیستم‌های هدایت جراحی و مانیتورینگ داخل عمل برای افزایش دقت و ایمنی.
تصویربرداری‌های پیشرفته مانند MRI و CT Scan برای بررسی ساختارهای مغز یا نخاع و برنامه‌ ریزی درمانی.
ابزارهای روباتیک و لیزر برای بهبود کیفیت جراحی.

رشد سریع تومور و علائم شدید: زمانی که توده به سرعت رشد می‌کند و علائم ناتوان‌ کننده‌ای مانند سردردهای مداوم و شدید، تشنج‌های غیرقابل کنترل، تهوع، استفراغ، اختلالات بینایی و مشکلات عصبی ایجاد می‌کند. در این موارد ممکن است نیاز به جراحی اورژانسی باشد.
نوع تومور و پتانسیل گسترش: اگر تصویربرداری‌های پزشکی مانند MRI یا CT Scan نشان‌ دهنده تومور بدخیم یا سرطانی باشند که برای جلوگیری از گسترش آن به سایر بخش‌ها نیاز به حذف فوری دارند.
تشخیص و نمونه‌ برداری (بیوپسی): در برخی موارد جراحی به منظور برداشتن قسمتی از تومور برای بیوپسی انجام می‌شود تا نوع و درجه دقیق آن تعیین گردد.
تشدید علائم: اگر علائم به طور پیوسته بدتر شده و زندگی روزمره بیمار را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
عدم پاسخ به درمان‌های دیگر: زمانی که درمان‌های غیرجراحی مانند شیمی‌ درمانی یا رادیوتراپی تأثیر مطلوبی نداشته‌اند جراحی ممکن است بهترین گزینه باشد.
موقعیت تومور: اگر تومور در مکانی قرار داشته باشد که به راحتی قابل دسترسی و جراحی باشد احتمال موفقیت جراحی بیشتر خواهد بود.

هدف اصلی جراحی تومور شامل تشخیص دقیق از طریق نمونه‌ برداری (بیوپسی) برای تعیین نوع و درجه تومور و برنامه‌ ریزی درمان مناسب است. همچنین جراحی به حذف کامل یا کاهش اندازه توده با حداقل آسیب به بافت‌های سالم اطراف می‌پردازد. در مواردی که برداشتن کامل امکان‌پذیر نیست کاهش حجم تومور به افزایش اثربخشی درمان‌های مکمل مانند پرتو درمانی یا شیمی‌ درمانی کمک می‌کند. این جراحی‌ها همچنین به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار از جمله کاهش فشار ناشی از تومور، کنترل درد، ضعف عضلانی و مشکلات حرکتی می‌پردازد. جراحی همچنین شرایط را برای درمان‌های مکمل مانند رادیوتراپی و شیمی‌ درمانی فراهم کرده و در نهایت به پیشگیری از گسترش تومورهای بدخیم یا در حال رشد سریع برای جلوگیری از آسیب بیشتر به مغز یا نخاع کمک می‌کند.

همه بیماران مبتلا به تومور نیاز به جراحی ندارند. تصمیم‌گیری برای جراحی به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:
نوع تومور: برخی تومورها خوش‌خیم هستند و می‌توانند با مانیتورینگ منظم و پیگیری دقیق کنترل شوند.
اندازه و محل قرارگیری تومور: اگر تومور در مناطق حساس یا عمقی مغز یا نخاع قرار داشته باشد که دسترسی جراحی دشوار یا پرخطر است ممکن است جراحی توصیه نشود.
وضعیت کلی سلامت بیمار: برای بیماران مسن‌تر یا افرادی با شرایط پزشکی پیچیده، جراحی ممکن است به دلیل خطرات بی‌هوشی و عوارض پس از عمل توصیه نشود. در چنین شرایطی درمان‌های جایگزین مانند رادیوتراپی، شیمی‌ درمانی یا درمان‌های هدفمند ممکن است انتخاب شود.