بی حسی اندام ها چطور درمان می‌شود؟

بی حسی اندام ها چگونه درمان می شود؟ آنچه لازم است بدانید
تیم تولید محتوای ایران نوبت
1404/07/14

درمان بی حسی اندام ها چگونه است؟

درمان بی حسی اندام ها چگونه است؟
بی‌حسی (Hypoesthesia) یا احساس خواب‌رفتگی در اندام‌ها یکی از شکایات رایج بیماران است که می‌تواند برای چند ثانیه تا چند ساعت طول بکشد یا حتی مزمن شود. این مشکل اغلب به صورت کاهش یا فقدان حس لمس، فشار و دما یا درد بروز می‌کند و ممکن است در انگشتان و دست‌ها و پاها یا حتی کل اندام رخ دهد. درمان بی‌حسی اندام‌ها وابسته به علت آن است و معمولاً با تشخیص دقیق از طریق معاینه و آزمایش‌ها یا تصویربرداری آغاز می‌شود. سپس بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا کمبود ویتامین با دارو و تغذیه مناسب و فیزیوتراپی کنترل می‌گردند. بهبود گردش خون، اصلاح سبک زندگی و انجام تمرینات توانبخشی نیز برای بازگشت احساس و عملکرد طبیعی اندام‌ها ضروری است. شناخت علت و انتخاب درمان مناسب بسیار حیاتی است.
با توجه به اینکه یکی از مهم‌ترین دلایل بی‌حسی اندام‌ها و درد پایین‌تنه فشار یا آسیب دیسک‌های کمری است، مشکلات کمری از جمله درد مزمن، محدودیت حرکتی و بی‌حسی اندام‌ها نیازمند تشخیص و درمان تخصصی هستند و انتخاب بهترین دکتر درمان دیسک کمر در مشهد می‌تواند مسیر بهبودی و بازگشت به زندگی فعال را کوتاه‌تر و مؤثرتر سازد.

علل بی حسی اندام ها

علل بی‌حسی اندام‌ها طیف گسترده‌ای دارد و در حالت کلی به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شود:

اختلالات عصبی

فشار بر اعصاب محیطی: بی‌حسی یا گزگز اندام‌ها گاهی به دلیل فشار بر اعصاب محیطی ایجاد می‌شود؛ نمونه‌های رایج آن شامل سندرم تونل کارپ در مچ دست یا بیرون‌زدگی دیسک گردن است که می‌تواند اعصاب گردنی را تحت‌فشار قرار دهد. این وضعیت علاوه بر درد، ممکن است باعث ضعف حرکتی شود و نیازمند بررسی تخصصی است. مراجعه به بهترین دکتر درمان دیسک گردن در مشهد می‌تواند مسیر تشخیص و درمان را کوتاه‌تر و مؤثرتر کند.
بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی: سکته مغزی، ام‌اس (MS) و تومورهای مغزی یا نخاعی.
التهاب یا تخریب اعصاب: نوروپاتی دیابتی، نوروپاتی خودایمنی یا ناشی از عفونت‌ها (مثل زونا).

اختلالات گردش خون

آترواسکلروز: تنگی یا انسداد شریان‌ها که جریان خون به اندام را کاهش می‌دهد.
ترومبوز یا آمبولی: تشکیل لخته در عروق.
اسپاسم‌های عروقی: مانند پدیده رینود که باعث سفید یا آبی شدن انگشتان می‌شود.
سرمازدگی شدید: آسیب به عروق و اعصاب به دلیل سرمای شدید.

کمبودها و اختلالات متابولیک

کمبود ویتامین‌ها: گروه B (به‌ویژه B12 و B6) که برای سلامت اعصاب ضروری‌اند.
کمبود مواد معدنی: کلسیم، پتاسیم یا منیزیم پایین می‌تواند عملکرد عصبی را مختل کند.
اختلالات هورمونی: بیماری‌های تیروئید یا عدم تعادل هورمون‌های غده فوق کلیه.
قند خون بالا یا پایین: تغییرات شدید گلوکز می‌تواند باعث آسیب موقت یا دائم به اعصاب شود.

صدمات و آسیب‌های فیزیکی

آسیب مستقیم به عصب یا بافت: ناشی از شکستگی، دررفتگی یا بریدگی.
حرکات تکراری: کار طولانی با رایانه یا استفاده مفرط از اندام خاص (مثلاً نوازندگی یا تایپ سنگین).
آسیب بعد از جراحی یا بی‌حرکتی طولانی: فشار مداوم روی اندام‌ها به‌علت گچ‌گیری یا بستری طولانی.

مراحل تشخیص

مراحل تشخیص
مراحل تشخیص بی‌حسی اندام‌ها معمولاً به شکل گام‌به‌گام انجام می‌شود تا علت اصلی پیدا شود و درمان هدفمند صورت گیرد. در ادامه هر مرحله را با توضیح کوتاه و کاربردی آورده‌ام:
گرفتن شرح حال دقیق بیمار: پزشک از شما درباره زمان شروع بی‌حسی، شدت، مدت‌زمان، محل دقیق، علائم همراه (مثل درد یا ضعف)، سوابق بیماری‌ها و داروهای مصرفی و عوامل محرک مثل کار و ورزش یا ضربه می‌پرسد. این اطلاعات مسیر تشخیص را مشخص می‌کند.
معاینه بالینی عصبی و عروقی: بررسی حس لمس، فشار، دما و قدرت عضلانی و وضعیت رفلکس‌ها و رنگ و دمای پوست انجام می‌شود. پزشک با این معاینه تعیین می‌کند که مشکل در سیستم عصبی است یا ناشی از اختلال جریان خون.
آزمایش‌های خون: شامل بررسی قند خون، سطح ویتامین‌ها (به‌ویژه B12) و عملکرد تیروئید و تعادل الکترولیت‌ها و نشانگرهای التهاب. این آزمایش‌ها کمک می‌کنند علت‌های متابولیک یا تغذیه‌ای شناسایی شوند.
تصویربرداری پزشکی: در صورت شک به مشکلات ستون فقرات یا مغز، MRI یا CT اسکن انجام می‌شود. رادیوگرافی معمولاً برای بررسی شکستگی یا دررفتگی به کار می‌رود. این مرحله برای مشاهده فشار بر اعصاب یا توده‌ها ضروری است.
بررسی عملکرد عصب و عضله: الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCV) مسیر و سرعت انتقال پیام‌های عصبی را اندازه‌گیری می‌کند. این روش‌ها می‌توانند محل و شدت آسیب عصبی را مشخص کنند.
تست‌های تخصصی دیگر: در موارد خاص آزمون‌های عملکردی مانند تست جریان خون (داپلر) یا بیوپسی عصب و عضله انجام می‌شود تا علت‌های نادر یا پیچیده شناسایی شوند.

روش‌های درمان بی‌حسی

روش‌های درمان بی‌حسی
درمان‌های دارویی: با توجه به علت داروهای ضدالتهابی، مسکن، مکمل‌های ویتامین B و داروهای کنترل بیماری‌های زمینه‌ای تجویز می‌شود. هدف اصلی برطرف کردن عامل بی‌حسی و بازگرداندن عملکرد عصبی است.
اصلاح سبک زندگی: افزایش فعالیت بدنی، رعایت رژیم غذایی سالم و مدیریت وضعیت بدن در محل کار یا خانه گردش خون را بهبود می‌دهد و فشار روی عصب‌ها را کاهش می‌دهد.
توانبخشی و فیزیوتراپی: تمرینات کششی، ماساژ درمانی، استفاده از گرما/سرما و تحریک الکتریکی اعصاب باعث کاهش علائم و تقویت عملکرد عضلات و اعصاب می‌شوند.
مداخلات پزشکی و جراحی: در موارد شدید جراحی برای آزادسازی عصب یا باز کردن عروق انجام می‌شود و در آسیب‌های جدی عصبی و ترمیم یا پیوند عصب لازم است.
درمان‌های کمکی و نوین: روش‌هایی مانند لیزر درمانی، تزریق PRP یا تکنیک‌های آرام‌سازی (مدیتیشن و یوگا) برای کاهش التهاب و بهبود عملکرد عصبی به کار می‌روند.
روش‌های درمان بی‌حسی

پیشگیری از بی حسی اندام ها

فعالیت بدنی منظم: ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری یا شنا جریان خون و عملکرد اعصاب را تقویت کرده و از ضعف عضلات و بی‌حسی جلوگیری می‌کنند.
حفظ وضعیت صحیح بدن: رعایت اصول ارگونومیک در نشستن و ایستادن مانع فشار طولانی‌مدت بر اعصاب و عروق می‌شود و احتمال بی‌حسی را کاهش می‌دهد.
رژیم غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی: مصرف غذاهای حاوی ویتامین B12، پتاسیم، منیزیم و امگا۳ از آسیب‌های عصبی پیشگیری کرده و سلامت سیستم عصبی را حفظ می‌کند.
هیدراتاسیون کافی (نوشیدن آب): کم‌آبی بدن باعث اختلال عملکرد سلول‌های عصبی و تغییر تعادل الکترولیت‌ها می‌شود. نوشیدن ۶–۸ لیوان آب روزانه توصیه می‌شود.
کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: مدیریت دقیق دیابت، فشار خون و مشکلات تیروئید می‌تواند از وقوع نوروپاتی و بی‌حسی جلوگیری کند.
محافظت از بدن در برابر سرما: استفاده از لباس گرم و دستکش و جوراب مناسب در هوای سرد از اسپاسم عروقی و کاهش جریان خون در اندام‌ها پیشگیری می‌کند.
ترک سیگار و کاهش مصرف الکل: دخانیات و الکل با آسیب به بافت عصبی و کاهش خون‌رسانی زمینه بی‌حسی را تقویت می‌کنند. ترک یا کاهش مصرف اهمیت زیادی دارد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
علائم بی‌حسی که باید فوراً بررسی شوند معمولاً نشان‌دهنده یک مشکل جدی و گاهی اورژانسی هستند. برخی از این علائم شامل:
بی‌حسی ناگهانی یک سمت بدن: می‌تواند علامت سکته مغزی باشد مخصوصاً اگر همراه با ضعف، اختلال گفتار یا تاری دید باشد.
بی‌حسی همراه با ضعف شدید عضلانی: احتمال آسیب نخاع یا فشار شدید بر ریشه‌های عصب را مطرح می‌کند.
بی‌حسی همراه با مشکل تنفس یا بلع: ممکن است ناشی از اختلالات عصبی جدی مانند سندرم گیلن‌باره یا آسیب شدید مغزی باشد.
گسترش سریع بی‌حسی در چند ساعت یا روز: افزایش سریع محدوده بی‌حسی نشانه‌ای از التهاب یا تخریب پیش‌رونده مسیر عصبی است.
بی‌حسی همراه با درد شدید، تورم یا تغییر رنگ پوست: احتمال قطع جریان خون (مانند ترومبوز یا انسداد شریانی) که نیاز به اقدام فوری دارد.
بی‌حسی پس از ضربه شدید یا تصادف: می‌تواند نشانه آسیب یا شکستگی ستون فقرات و فشردگی اعصاب باشد.
بی‌حسی همراه با بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع: این حالت ممکن است ناشی از سندرم دم اسب (Cauda Equina) باشد که یک اورژانس جراحی است.

کلام پایانی

بی‌حسی اندام‌ها یک علامت شایع اما گاه هشداردهنده است که می‌تواند از مشکلات ساده مانند فشار موقت بر عصب تا بیماری‌های جدی عصبی یا عروقی ناشی شود. تشخیص دقیق علت با معاینه و آزمایش‌ها و تصویربرداری مسیر درمان مؤثر را تعیین می‌کند. با رفع عوامل زمینه‌ای، اصلاح سبک زندگی، پیشگیری به‌ وسیله فعالیت بدنی و تغذیه مناسب و توجه فوری به علائم خطر می‌توان عملکرد طبیعی اندام‌ها را حفظ و از آسیب‌های دائمی جلوگیری کرد. بی‌حسی اندام‌ها می‌تواند نشانه مشکلات عصبی، عروقی یا فشاری باشد و تشخیص دقیق آن اولین گام برای درمان مؤثر محسوب می‌شود. در کلینیک تخصصی دکتر فرهاد کرمیان بهترین دکتر مغز و اعصاب در مشهد روند تشخیص و درمان با بهره‌گیری از تجهیزات پیشرفته و دانش روز انجام می‌گیرد تا علت اصلی بی‌حسی شناسایی و برطرف شود. اگر مدتی است بی‌حسی دست یا پا تجربه می‌کنید به‌هیچ‌وجه آن را ساده نگیرید و با مراجعه به این مرکز از ارزیابی کامل و درمان تخصصی بهره‌مند شوید. اگر قصد رزرو نوبت را دارید می‌توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس 09335055155 اقدام نمایید.

منابع
my.clevelandclinic.org
acc.vn
medlineplus.gov

خیر، گاهی بی‌حسی می‌تواند به دلیل فشار موقت بر عصب یا وضعیت نامناسب بدن ایجاد شود و با تغییر موقعیت یا حرکت برطرف گردد.

بله، هر بی‌حسی که بیش از چند روز ادامه یابد باید توسط پزشک بررسی شود زیرا ممکن است ناشی از بیماری جدی باشد.

بله، برخی بیماری‌های خودایمنی مانند ام‌اس ممکن است با بی‌حسی آغاز شوند.

لیست نظرات

مریم شریفی

من کمبود ویتامین B12 داشتم و همیشه فکر می‌کردم موضوع ساده‌ایه. با خوندن این مطلب جدی‌تر کنترلش کردم.

ناهید جمالی

من وقتی بی‌حسی پام شروع شد فکر کردم چیز مهمی نیست ولی دکترم گفت احتمال دیسک کمر هست. خوشحالم زود رفتم و الان با فیزیوتراپی بهترم.

فریبا قنبری

رفتم دکتر قلب چون بی‌حسی همراه با تنگی نفس داشتم. آزمایش‌ها نشون داد مشکل جریان خون بوده. الان تحت درمانم و حالم بهتره.

فرزاد نیک‌پی

من پیش دکتر ارتوپد رفتم چون بعد از یک تصادف دستم بی‌حس شده بود. جراحی لازم شد ولی ارزشش رو داشت.


دکتر فرهاد کرمیان - بهترین جراح مغز و اعصاب در مشهد
Click